Uc browser

دانلود با حجم 195کیلوبایت 

دانلود نسخه موبايلي داستان زيباي ماهي سياه كوچولو اثر صمد بهرنگي با فرمت جاوا

دانلود حجم168كيلوبايت

برو ای دختر پالان محبت بر دوش

دیده بر دیده من مفکن و نازم مفروش

من دگر سیرم سیر

بخدا سیرم از این عشق دو پهلوی تو پست

تف بر آن دامن پستی که تو را پر وردست

کم بگو جاه تو کو مال تو کو برده زر

کهنه رقاصه وحشی صفت زنگی خر

گر طلا نیست مرا تخم طلا مردم من

زاده رنجم و پرورده دامان شرف

آتش سینه صدها تن دلسردم من

دل من چون دل تو صحنه دلقکها نیست

دل من مامن صد شور بسی فریاد است

دل من ای زن بد بخت هوس پرور پست

آتش شعله شیرین شکن فرهاد است

حیف از آن عمر که با سوز شراری جانسوز

پایمال هوس هرزه وآنی کردم

در عوض با من شوریده چه کردی نامرد؟

دل به من دادی نیست ...

صحبت از دل مکن این لانه شهوت دل نیست

دل سپردن اگر اینست که این مشکل نیست

هان بگیر این دلت از سینه فکندیم به در

ببرش دور ببر

ببرش تحفه ز بحر پدرت گرگ پدر

خداوندبه حضرت موسي وحي فرمود:

اي موسي،سفارش مرادرموردچهارچيزبخاطربسپار:

1.تانفهميده اي كه گناهانت راآمرزيده ام به گناه ديگري مپرداز

2.تا ندانسته اي گنج هاي خزائنم تمام شده غم روزي مخور

3.تا نديده اي ملك وپادشاهي من از دست رفته به ديگري اميدمبند

4.تا مرده شيطان رانديده اي از مكرش ايمن مباش

  جمعیت زیادی دور حضرت علی(ع) حلقه زده بودند. مردی وارد مسجد شد و در فرصتی مناسب پرسید:

- یا علی! سؤالی دارم. علم بهتر است یا ثروت؟

علی(ع) در پاسخ گفت: علم بهتر است؛ زیرا علم میراث انبیاست و مال و ثروت میراث قارون و فرعون و هامان و شداد.

مرد که پاسخ سؤال خود را گرفته بود، سکوت کرد. در همین هنگام مرد دیگری وارد مسجد شد و همان‌طور که ایستاده بود بلافاصله پرسید:

- اباالحسن! سؤالی دارم، می‌توانم بپرسم؟ امام در پاسخ آن مرد گفت: بپرس! مرد که آخر جمعیت ایستاده بود پرسید: علم بهتر است یا ثروت؟

علی فرمود: علم بهتر است؛ زیرا علم تو را حفظ می‌کند، ولی مال و ثروت را تو مجبوری حفظ کنی.

نفر دوم که از پاسخ سؤالش قانع شده بود، همان‌‌جا که ایستاده بود نشست.

در همین حال سومین نفر وارد شد، او نیز همان سؤال را تکرار کرد، و امام در پاسخش فرمود: علم بهتر است؛ زیرا برای شخص عالم دوستان بسیاری است، ولی برای ثروتمند دشمنان بسیار!

هنوز سخن امام به پایان نرسیده بود که چهارمین نفر وارد مسجد شد. او در حالی که کنار دوستانش می‌نشست، عصای خود را جلو گذاشت و پرسید:

- یا علی! علم بهتر است یا ثروت؟

حضرت ‌علی در پاسخ به آن مرد فرمودند: علم بهتر است؛ زیرا اگر از مال انفاق کنی کم می‌شود؛ ولی اگر از علم انفاق کنی و آن را به دیگران بیاموزی بر آن افزوده می‌شود.

نوبت پنجمین نفر بود. او که مدتی قبل وارد مسجد شده بود و کنار ستون مسجد منتظر ایستاده بود، با تمام شدن سخن امام همان سؤال را تکرار کرد. حضرت‌ علی در پاسخ به او فرمودند: علم بهتر است؛ زیرا مردم شخص پولدار و ثروتمند را بخیل می‌دانند، ولی از عالم و دانشمند به بزرگی و عظمت یاد می‌کنند.

با ورود ششمین نفر سرها به عقب برگشت، مردم با تعجب او را نگاه ‌کردند. یکی از میان جمعیت گفت: حتماً این هم می‌خواهد بداند که علم بهتر است یا ثروت! کسانی که صدایش را شنیده بودند، پوزخندی زدند. مرد، آخر جمعیت کنار دوستانش نشست و با صدای بلندی شروع به سخن کرد:

یا علی! علم بهتر است یا ثروت؟

امام نگاهی به جمعیت کرد و گفت: علم بهتر است؛ زیرا ممکن است مال را دزد ببرد، اما ترس و وحشتی از دستبرد به علم وجود ندارد. مرد ساکت شد.

همهمه‌ای در میان مردم افتاد؛ چه خبر است امروز! چرا همه یک سؤال را می‌پرسند؟ نگاه متعجب مردم گاهی به حضرت‌ علی و گاهی به تازه‌ واردها دوخته می‌شد.

در همین هنگام هفتمین نفر که کمی پیش از تمام شدن سخنان حضرت ‌علی وارد مسجد شده بود و در میان جمعیت نشسته بود، پرسید:

- یا اباالحسن! علم بهتر است یا ثروت؟

امام فرمودند: علم بهتر است؛ زیرا مال به مرور زمان کهنه می‌شود، اما علم هرچه زمان بر آن بگذرد، پوسیده نخواهد شد.

در همین هنگام هشتمین نفر وارد شد و سؤال دوستانش را پرسید که امام در پاسخش فرمود: علم بهتر است؛ برای اینکه مال و ثروت فقط هنگام مرگ با صاحبش می‌ماند، ولی علم، هم در این دنیا و هم پس از مرگ همراه انسان است.

سکوت، مجلس را فراگرفته بود، کسی چیزی نمی‌گفت. همه از پاسخ‌‌های امام شگفت‌زده شده بودند که… نهمین نفر هم وارد مسجد شد و در میان بهت و حیرت مردم پرسید:

یا علی! علم بهتر است یا ثروت؟

امام در حالی که تبسمی بر لب داشت، فرمود: علم بهتر است؛ زیرا مال و ثروت انسان را سنگدل می‌کند، اما علم موجب نورانی شدن قلب انسان می‌شود.

نگاه‌های متعجب و سرگردان مردم به در دوخته شده بود، انگار که انتظار دهمین نفر را می‌کشیدند. در همین حال مردی که دست کودکی در دستش بود، وارد مسجد شد. او در آخر مجلس نشست و مشتی خرما در دامن کودک ریخت و به روبه ‌رو چشم دوخت. مردم که فکر نمی‌کردند دیگر کسی چیزی بپرسد، سرهایشان را برگرداندند، که در این هنگام مرد پرسید:

- یا اباالحسن! علم بهتر است یا ثروت؟

نگاه‌های متعجب مردم به عقب برگشت. با شنیدن صدای علی مردم به خود آمدند:

علم بهتر است؛ زیرا ثروتمندان تکبر دارند، تا آنجا که گاه ادعای خدایی می‌کنند، اما صاحبان علم همواره فروتن و متواضع‌اند. فریاد هیاهو و شادی و تحسین مردم مجلس را پر کرده بود.

سؤال کنندگان، آرام و بی‌صدا از میان جمعیت برخاستند. هنگامی‌که آنان مسجد را ترک می‌کردند، صدای امام را شنیدند که می‌گفت: اگر تمام مردم دنیا همین یک سؤال را از من می‌پرسیدند، به هر کدام پاسخ متفاوتی می‌دادم.

من اگردیوانه ام
با زندگی بیگانه ام
مستم اگر یا گیج و سرگردان و مدهوشم
اگر بی صاحب و بی چیز و ناراحت
خراب اندر خراب و خانه بر دوشم
اگر فریاد منطق هیچ تأثیری ندارد
در دل تاریک و گنگ و لال و صاحب مرده ی گوشم
به مرگ مادرم : مردم
شما ای مردم عادی
که من احساس انسانی خودرا
بر سرشک ساده ی رنج فلاکت بارتان
بی شبهه مدیونم
میان موج وحشتناکی از بیداد این دنیا
در اعماق دل آغشته با خونم
هزار درد دارم
درد دارم

ای آسمان ! باور مکن ، کاین پیکره محزون منم
من نیستم ! من نیستم
رفت عمر من ، از دست من
این عمر مست و پست من
یک عمر با بخت بدش بگریستم ، بگریستم
لیک عمر پای اندرگلم
باری نپسرید از دلم
من چیستم ؟ من کیستم ×پائيزان×

سخنان قصار از ماهاتما گاندی

 یادمان باشد که ،
◊من می‌‌توانم خوب، بد، خائن، وفادار، فرشته‌خو یا شیطان‌ صفت باشم ،
◊من می توانم تو را دوست داشته یا ازتو متنفر باشم،
◊من می‌توانم سکوت کنم، نادان و یا دانا باشم،
◊چرا که من یک انسانم، و این‌ها صفات انسانى است.
◊و تو هم به یاد داشته باش:من نباید چیزى باشم که تو می‌خواهى ، من را خودم از خودم ساخته‌ام،
◊تو هم به یاد داشته باش
◊منى که من از خود ساخته‌ام، آمال من است،
◊تویى که تو از من می سازى آرزوهایت و یا کمبودهایت هستند.
◊لیاقت انسان‌ها کیفیت زندگى را تعیین می‌کند نه آرزوهایشان
◊و من متعهد نیستم که چیزى باشم که تو می‌خواهى
◊و تو هم می‌توانى انتخاب کنى که من را می‌خواهى یا نه
◊ولى نمی‌توانى انتخاب کنى که از من چه می‌خواهى.
◊می‌توانى دوستم داشته باشى همین گونه که هستم، و من هم.
◊می‌توانى از من متنفر باشى بى‌هیچ دلیلى و من هم ،
◊چرا که ما هر دو انسانیم.
◊این جهان مملو از انسان‌هاست ،
◊پس این جهان می‌تواند هر لحظه مالک احساسى جدید باشد.
◊تو نمی‌توانى برایم به قضاوت بنشینى و حکمی صادر کنی و من هم،
◊قضاوت و صدور حکم بر عهده نیروى ماورایى خداوندگار است.
◊دوستانم مرا همین گونه پیدا می کنند و می‌ستایند،
◊حسودان از من متنفرند ولى باز می‌ستایند،
◊دشمنانم کمر به نابودیم بسته‌اند و همچنان می‌ستایندم،
◊چرا که من اگر قابل ستایش نباشم نه دوستى خواهم داشت،
◊نه حسودى و نه دشمنى و نه حتی رقیبى،
◊من قابل ستایشم، و تو هم……
◊یادت باشد اگر چشمت به این دست نوشته افتادبه خاطر بیاورى که آن‌هایى که هر روز می‌بینى و مراوده می‌کنى همه انسان هستند و داراى خصوصیات یک انسان، با نقابى متفاوت، اما همگى جایزالخطا.
◊اگر انسان‌ها را از پشت نقاب‌هاى متفاوتشان شناختى،نامت را انسانى باهوش بگذار.¤پائیزان¤